Wat je aandacht geeft, groeit. Vraag maar aan je kamerplanten. Ook je manuscript zal opbloeien van een portie liefdevolle energie. De keerzijde is dat ook de continue vrees voor een opgedroogde inspiratiebron, de kans op een schrijversblok vergroot.
Niet te veel aan denken dus. Piekeren is sowieso een bezigheid waar je geen tijd in moet steken. De meeste doemscenario’s komen toch niet uit. Read More
Als je al schrijvend visioenen krijgt van een dikke PC-Hooftbak, een walk-in-closet die uitpuilt van de Pradaatjes en de Jimmy Choo’s, of je ziet jezelf al door een villa in ’t Gooi flaneren, dan moet ik je toch even ruw wakker schudden. Van schrijven word je niet rijk.
Hoezo niet? Een boek kost twee tientjes, ik verkoop er 10.000 van en hup, twee ton in the pocket!
Een boek schrijf je niet in een maand.
‘Ho, wacht eens, wie zei er ook al weer dat we allemaal mee moesten doen met NaNoWriMo, het ‘’schrijf-een-boek-in-een-maand-evenement’’?’
Ja, dat was ik. En ik blijf voorlopig nog wel even doorgaan met mijn verwoede pogingen om iedereen te helpen die de wens koestert een boek uit te geven. In mijn enthousiasme overdrijf ik soms een beetje, of spiegel ik de dingen iets mooier voor dan ze zijn. Dat heb je nu eenmaal met schrijvers, die dealen in fictie, een versie van de werkelijkheid die hun het beste uitkomt. Read More
Ken je zwakke punten. Je merkt het gauw genoeg als je aan het schrijven bent. Je dialogen lopen niet, de personages zijn van bordkarton of je grossiert in contaminaties en herhalingen.
Dan kan je een aantal dingen doen:
-Wanhopen en in een hoekje gaan zitten huilen: Snif, snotter, snuit, het komt nooit meer goed…
-Een van de honderden schrijfboeken raadplegen, maar welke in godsnaam…
-Opnieuw beginnen en leren van je fouten.
Geen uitleg nodig, toch? Tenzij het je ultieme droom is een drama queen te worden en er in dat hoekje heel veel chocola, koek en dropjes liggen met jouw naam erop. Read More
…elke dag. Je moet een kachel ook eerst opstoken voor hij warmte geeft. Gooi wat inspiratieblokken op het vuur en voel de schrijflust oplaaien. Geen daden maar woorden.
Ja, hoor ik je denken, makkelijker gezegd dan gedaan. Het leven gaat gewoon door. Ik kan niet zomaar alles uit mijn handen laten vallen. Schoonmaken, werken, boodschappen, koken, kinderen uit school halen,… Shit, is het al zo laat?
Volkomen legitieme redenen, toch? Nou nee, niemand vraagt je immers om tien uur per dag te schrijven. Maak een uurtje per dag vrij of een half uurtje als dat niet lukt. Ga niet wachten op inspiratie want die befaamde muze is altijd de hort op als je haar nodig hebt. Gewoon je schrijfgereedschap ter hand nemen en beginnen. Iedere dag opnieuw. Soms stijg je tot grote hoogten, andere dagen heb je zin om je tekst ritueel te verbranden, maar hé, zo is het leven. Read More
Je verhaal is een geketend beest gevangen in de kerker van je fantasie. Het rammelt aan de tralies om je te overtuigen van de noodzaak om hem in vrijheid te stellen. Bevrijd het. Nu!
Ook ik heb me er zo nu en dan schuldig aan gemaakt. Negatieve gedachten in de trant van ‘wie zit er nou op mijn verhaal te wachten?’ Of ‘er zijn al zoveel boeken, wat voegt de mijne toe?’ Een voor veel schrijvers herkenbaar zelfvertrouwen dipje.
En weet je waarom het me toch gelukt is het boek af te schrijven en zelfs gepubliceerd te krijgen?
IK HAD GEEN KEUZE.
Het schrijven van mijn boek ‘Alea’ was een noodzaak. Een verhaal dat verteld moest worden, ook al zou niemand het ooit lezen. En hoe dubbel dat ook klinkt, het was juist die urgentie die de mensen nieuwsgierig maakte naar mijn verhaal. Read More
Dag twee van #NaNoWriMo en tijd voor de volgende schrijftip.
Neem jezelf niet al te serieus, het is maar een verhaal. Tenzij je natuurlijk de nieuwe Harry Mulish bent, de literaire belofte van Nederland. Dan zou ik een pijp aanschaffen en heel serieus voor me uit gaan zitten staren.
Leg de lat dus niet te hoog, dat bederft je schrijfplezier en daar was het je net om te doen. En zeg nou zelf, gaat jouw verhaal de geschiedenis van de mensheid voor eeuwig veranderen? Is je leven pas een succes als je een boek heb gepubliceerd? Welnee. Read More
DURF TE FALEN!! En schrijf nooit iets in schreeuwerige hoofdletters met overdreven veel uitroeptekens erachter ( maar daarover meer in latere schrijftips).
Durf te falen, dus. Ja, ik weet het, het is doodeng om straks je werk bij een manuscriptbeoordelaar of redacteur op de pijnbank te leggen, maar als je daaraan denkt terwijl je bezig bent met schrijven, krijg je zeker geen letter op papier.
Amateurschrijvers, hobbyisten en literaire grootheden doen het: risico’s nemen. Doodeng want nu je als schrijver uit de kast bent, kan iedereen daar iets van vinden en dat maakt je kwetsbaar. Niet getreurd, velen gingen je voor en zij leven ook nog.
Naast auteur, redacteur en websitebouwer ben ik ook schrijfcoach. Een miljoen Nederlanders droomt ervan: een eigen boek.
De weg naar de eeuwige, literaire roem is lang en vol kronkels met hier en daar een col van een categorie waar de gemiddelde bolletjestruidrager nachtmerries van krijgt.
Met andere woorden: Je kan wel wat hulp gebruiken van iemand die het traject al een keer gefietst heeft.
Toen ik voor mezelf begon had ik nooit kunnen bevroeden dat de werkzaamheden voor mijn tekstbureau zo divers zouden zijn. Ik schrijf, blog, redigeer, beheer socialmedia-accounts, bouw websites, geef lezingen en workshops en doe signeersessies.
Maar zoals de naam De Letterbrug al doet vermoeden, maakt een ding mij bijzonder blij en dat is de verbinding met mijn medemens. Die connectie is nergens beter voelbaar als tijdens het schrijfcoachingsproces.
Read More
