Wat je aandacht geeft, groeit. Vraag maar aan je kamerplanten. Ook je manuscript zal opbloeien van een portie liefdevolle energie. De keerzijde is dat ook de continue vrees voor een opgedroogde inspiratiebron, de kans op een schrijversblok vergroot.
Niet te veel aan denken dus. Piekeren is sowieso een bezigheid waar je geen tijd in moet steken. De meeste doemscenario’s komen toch niet uit. Read More
Zelfvertrouwen? Je hebt ‘m vast wel eens gehoord, dat irritante stemmetje, dat steeds nieuwe manieren verzint om je feestje te verknallen. Die vervelende plezierbederver, die als je net genoeg moed verzameld hebt om te vertellen dat je een boek gaat schrijven, een megafoon pakt en roeptoetert: ‘Daar zit toch niemand op te wachten!’
Als je je project wilt laten slagen, zit er maar een ding op: weg met die innerlijke criticus. Gewoon negeren, het zijn immers maar gedachten en ook nog eens de jouwe. Je hoeft jezelf niet af te kraken, dat doen anderen wel, en ook dat gaat voorbij.
Je verhaal is een geketend beest gevangen in de kerker van je fantasie. Het rammelt aan de tralies om je te overtuigen van de noodzaak om hem in vrijheid te stellen. Bevrijd het. Nu!
Ook ik heb me er zo nu en dan schuldig aan gemaakt. Negatieve gedachten in de trant van ‘wie zit er nou op mijn verhaal te wachten?’ Of ‘er zijn al zoveel boeken, wat voegt de mijne toe?’ Een voor veel schrijvers herkenbaar zelfvertrouwen dipje.
En weet je waarom het me toch gelukt is het boek af te schrijven en zelfs gepubliceerd te krijgen?
IK HAD GEEN KEUZE.
Het schrijven van mijn boek ‘Alea’ was een noodzaak. Een verhaal dat verteld moest worden, ook al zou niemand het ooit lezen. En hoe dubbel dat ook klinkt, het was juist die urgentie die de mensen nieuwsgierig maakte naar mijn verhaal. Read More
DURF TE FALEN!! En schrijf nooit iets in schreeuwerige hoofdletters met overdreven veel uitroeptekens erachter ( maar daarover meer in latere schrijftips).
Durf te falen, dus. Ja, ik weet het, het is doodeng om straks je werk bij een manuscriptbeoordelaar of redacteur op de pijnbank te leggen, maar als je daaraan denkt terwijl je bezig bent met schrijven, krijg je zeker geen letter op papier.
Amateurschrijvers, hobbyisten en literaire grootheden doen het: risico’s nemen. Doodeng want nu je als schrijver uit de kast bent, kan iedereen daar iets van vinden en dat maakt je kwetsbaar. Niet getreurd, velen gingen je voor en zij leven ook nog.
Naast auteur, redacteur en websitebouwer ben ik ook schrijfcoach. Een miljoen Nederlanders droomt ervan: een eigen boek.
De weg naar de eeuwige, literaire roem is lang en vol kronkels met hier en daar een col van een categorie waar de gemiddelde bolletjestruidrager nachtmerries van krijgt.
Met andere woorden: Je kan wel wat hulp gebruiken van iemand die het traject al een keer gefietst heeft.
